Als het in Nederland gaat over plaatsen waar de pop muziek floreert, dan kom je al snel uit in Volendam. Denk maar eens aan groepen als The Cats, Left Side en BZN, maar ook vandaag de dag speelt Volendam nog steeds een belangrijke rol in het muzikale landschap van Nederland. Zangers als Jan Smit, Nick & Simon en de 3 JS zijn dagelijks te horen op de diverse radiozenders. Toch herbergt dit vissersdorp nog een muzikaal geheim, een man die bekend is in het dorp zelf en bij een select gezelschap muziekliefhebbers. We hebben het dan over de singer/songwriter Theo van Scherpenseel alias Specs Hildebrand. Specs heeft zich nooit laten leiden door trends en hypes, maar heeft altijd zijn eigen weg gekozen. In de jaren zeventig verschijnt Specs voor het eerst op het toneel met de band ‘Jen Rog’ en vanaf 1975 begint hij aan zijn solocarrière. Vanaf die tijd maakt hij samen met zijn vriend, de helaas in 2002 te jong overleden popjournalist, Jip Golsteijn platen. Zelf omschrijft hij zijn muziek als een forse dosis country, vermengd met een scheut rock & roll en een randje (rhytme &) blues. Na het overlijden van Jip lijkt het gedaan met de platen carrière van Specs, maar in 2006 brengt hij als eerbetoon aan hem het album ‘A Wink at The Moon’ uit. Met het uitkomen van dit album is wat hem betreft een tijdperk afgesloten, de cirkel is rond en na twaalf albums sluit hij hiermee zijn platen carrière af. Het optreden zit hem echter in zijn bloed en samen met zijn Living Room Band, maar ook solo, blijft hij actief. Tijdens een interview met het duo Michel Veerman en Johan Tol(oprichters en eindredacteuren van het blad ‘One Way Wind’) laat hij zich ontvallen dat hij misschien ooit nog weleens een grotendeels akoestische plaat wilde maken en dit gegeven laat de twee mannen niet los. Zij benaderen Specs opnieuw en stellen hem voor het blok, met de mededeling dat zij de plaat zullen uitbrengen op hun eigen label en dat de releasedatum 19/11/2011 al vast staat. Dit alles resulteert in het mooiste album wat Specs heeft gemaakt, namelijk de cd ‘Outsider’.
Wat een pareltjes zijn er op deze cd te vinden zeg! Na het lekker klinkende openingsnummer ‘This Plane’, met een gastrol van Rob Kruisman op de sax, opent het tweede nummer ‘I was Never There’ met werkelijk prachtig gitaarspel van vriend en topgitarist Jan Akkerman. Mooi ingetogen gezongen brengt dit nummer het gevoel over van wat overblijft na een scheiding. ‘The Good Die First’ is een van de zeven nummers op deze cd waar de naam van Jip Golsteijn samen met die van Specs nog op prijkt als songwriter. Ook in dit nummer heerlijk tokkelende gitaren en een tekst waarin ik mij helemaal kan vinden. In het volgende hoogtepunt, ‘Nero Played The Fiddle’, laat Specs horen dat hij ook solo niet te versmaden is. ‘Follyville’ verhaalt over het leven in Volendam; of alle dorpsbewoners hier vrolijk van worden is maar de vraag. Meer dan een randje blues is terug te horen in nummers als ‘Monday Cars’ en ‘Scar Tissue’. Als bonus krijgt de cd nog de twee nummers, ‘Time Ia A Man’s Best Friend’ en ‘La Colonia Penal’, mee die kennelijk op de plank zijn blijven liggen. Niemand minder dan Flaco Jimenez en Jan Akkerman verzorgen hierop de begeleiding.
Het zou toch mooi zijn als Specs met het uitkomen van deze cd de dik verdiende waardering zou krijgen onder een wat groter publiek. Chapeau!
Ruud Monde (www.rootstime.be)